Płocki kult świętego Zygmunta
Katedra Płocka to miejsce, w którym szczególny kult jest przypisywany świętemu Zygmuntowi. Urodził się on około 474 roku, jako syn ariańskiego króla Burgundów. Między rokiem 502 a 507 przyjął on chrzest , a nastąpiło to pod wpływem biskupa Vienne.
Gorliwy wyznawca katolicyzmu
W 511 roku święty Zygmunt stał się królem Burgundii, dlatego też zaczął oficjalnie podejmować zaciętą walkę z wszelkimi przejawami herezji. Zmagał się on również z systemem kastowym. W trakcie swego żywota sporo wycierpiał, bowiem był chory na febrę. Prawdopodobnie do jego ocalenia przy tejże poważnej chorobie doszło dopiero na skutek zadziałania biskupa Apolinarego. Po tym wydarzeniu rozpoczął on intensywne pielgrzymki, które prowadziły go do grobu Króla. W ten sposób oddawano wtedy cześć, gdy udawało się wyjść cało właśnie z zachorowań na febrę bądź malarię. Z danych biograficznych wynika zaś, że Zygmunt dwa razy brał ślub.
Kilka zasług
Z inicjatywy świętego Zygmunta doszło do powołania chóru, który założony został przez mnichów i przez nich tworzony. W ten sposób wprowadzono oficjalnie śpiew oficjum brewiarzowego w trakcie całej doby, a to określane było mianem łacińskim laus perennis. W ten sposób oficjum zaczęło funkcjonować jako wzorzec dla miejsc kultu we Francji, a także we Włoszech.
Dramatyczna śmierć
Zygmunt został zamordowany, do czego doszło z polecenia władcy francuskiego- króla Klodomera. Wraz ze świętym poległa w okrutny sposób cała jego rodzina. Miało to miejsce w dniu 1 maja 523 roku. Miejscem zgonu Zygmunta okazała się miejscowość Coulmiers.