Katedra Płocka to jeden z najpiękniejszych w Polsce obiektów o charakterze sakralnym. Znajduje się on na wysokości jakichś pięćdziesięciu metrów nad wodami Wisły, dlatego też od razu rzuca się w oczy, kiedy przejeżdżamy tą okolicą. Kościół wzniesiono na malowniczym, ale urwistym Wzgórzu Tumskim i jest on pięknie wkomponowany w zespół piastowskiego zamku.
Imponująca rozmiarowo
Omawiany tu obiekt sakralny wyróżnia się między innymi jego pokaźnymi, gigantycznymi rozmiarami. Co więcej, cechuje go także piękna architektura – ewidentnie jest to budowla reprezentująca styl romański. Nie zapominajmy także o mocno zawiłych kolejach losu tego budynku, jaki stawiany był w zasadzie trzykrotnie. Warto także wspomnieć, iż Płocka bazylika jest to katedralny kościół, który stanowi jeden z kluczowych zabytków okolicy, a jego dzisiejsza wersja wizualna powstała jakieś osiem stuleci temu.
Fakty historyczne
Z utrwalonych na kartach historii zapisków wynika jednoznacznie, że w 1075 roku utworzona została oficjalnie diecezja płocka, a co za tym idzie tuż po tym fakcie podjęto decyzję o postawieniu pierwszego kościoła w tym rejonie. Był on w całości zrobiony z drewna i zyskał miano katedry pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Tak przetrwał do czasu najazdów w połowie tego samego wieku. Ogólnie rzecz biorąc, katedra płocka zasłynęła w „Kronice” Galla Anonima, bowiem był to budynek, w którym pasowano na rycerza Bolesława Krzywoustego. To nastąpiło w roku 1099, co potwierdza, że już w tym okresie musiała istnieć formalnie diecezja płocka.